Geluidsgevoeligheid bij Shelties

 

Shelties staan bekend als alerte, intelligente en gevoelige honden. Eén eigenschap die bij dit ras vaak naar voren komt, is hun gevoeligheid voor geluid. Dit kan zich op verschillende manieren uiten en verdient absoluut aandacht in socialisering, opvoeding en het dagelijks leven.

Wat is het precies ?

Geluidsgevoeligheid betekent dat een hond sterk reageert op bepaalde geluiden. Dit kunnen harde of onverwachte geluiden zijn (zoals vuurwerk, onweer, stofzuigers), maar ook hoge tonen of zelfs alledaagse geluiden. Een Sheltie die geluidsgevoelig is, kan dan reageren met:

• schrikreacties of paniek
• blaffen
• Wegvluchten of zich willen verstoppen
• Rillen en/of hijgen
• Alert gedrag of nervositeit.

Waarom zijn Shelties hier vatbaar voor?

De oorsprong van dit ras speelt een rol. Shelties zijn gefokt als waak- en herdershonden, met een sterk ontwikkeld gehoor en een natuurlijke alertheid. Deze eigenschappen maakten hen uitstekend in het bewaken van erf en vee, maar zorgen er ook voor dat ze gevoeliger kunnen zijn voor prikkels, waaronder geluid.

Bovendien zijn Shelties van nature emotioneel fijngevoelig. Ze pikken snel stemmingen en veranderingen op, wat hen vatbaarder maakt voor stressreacties.

Wat kun je doen als jouw Sheltie geluidsgevoelig is? :

1. Voorkom overbelasting: Zorg voor een rustige, voorspelbare omgeving. Vermijd overmatige blootstelling aan harde geluiden, zeker in de puppytijd.
2. Desensitisatie & counterconditioning: Laat je hond geleidelijk wennen aan bepaalde geluiden in combinatie met iets positiefs (zoals snoepjes of spel).
3. Vaste veilige plek: Geef je hond een veilige, rustige plek waar hij zich kan terugtrekken.
4. Rustig blijven: Reageer zelf kalm als je hond schrikt. Overmatig troosten of paniekerig reageren kan de angst versterken.
5. Gebruik eventueel hulpmiddelen: Denk aan een geluidswerende hondenkoptelefoon, kalmerende feromonen (zoals Adaptil), of een kalmerend vest. 
6. Vroege socialisatie.  Liefst als bij de de fokker.

 

Wat was ons probleem ?

Ina had weinig buiten ervaringen meegekregen van de fokker.   Wij wonen zelf in een drukkere omgeving dan waar ze vandaan kwam.  We merkte meteen dat Ina heel snel schrok van doorsnee geluiden buiten.  Ongelukkigerwijs was er over ons huis een appartement in opbouw, waar men net op dat moment de stellingen aan het afbreken waren.  Ook hier had ze duidelijk moeite mee, en helaas was dit ook in onze tuin te horen.   Binnenshuis waren er gelukkig weinig geluiden waar ze moeite mee had.